Ten niepozorny dom położony jest w lesie na zboczach wzgórza Titirangi, w pobliżu miasta Gisborne (Nowa Zelandia). Jego autor, architekt Chris Tate, spędza tu weekend. Naprawdę nie jest łatwo zauważyć ten dom, ponieważ łączy się z otaczającym obszarem, ale nie jest to główna cecha projektu. Jego niezwykłą cechą jest to, że praktycznie unosił się nad ziemią, projekt został opracowany i zrealizowany w taki sposób, aby zminimalizować wszelkie prace wykopaliskowe i pozostawić całą otaczającą glebę i roślinność nietkniętą. A wszystko to - na dość stromym zboczu.
Zamiast fundamentu - stosy
Zamiast tradycyjnego fundamentu w domu znajduje się 16 potężnych pali wbitych w ziemię. Jednocześnie konieczne było wykonanie trudnego zadania, aby skoordynować wszystkie stosy i ostatecznie uzyskać płaski teren pod budowę. Aby ocenić stromość zbocza, należy dokładnie przyjrzeć się zdjęciu, na przykład schodom prowadzącym do domu. A jeśli z jednej strony - wejście do domu jest praktycznie z ziemi, to z drugiej strony - w okna patrzą grube korony drzew.
Poszanowanie natury
Aby uzyskać pozwolenie na budowę domu w lesie, Chris Tate musiał udowodnić, że jego budowa przyniesie minimalne szkody dla środowiska. W rzeczywistości konieczne było wycięcie kilku drzew i gałęzi na kilku - w przeciwnym razie niemożliwe byłoby osiągnięcie niezbędnej stabilności budynku na podporach. Jednocześnie dość duży dom (92 m 2 ) praktycznie nie ma wpływu na krzaki i inną roślinność, która okazała się pod nim. Oczywiście część światła słonecznego jest zablokowana, ale to nie jest krytyczne - roślinność zawsze odczuwała brak oświetlenia z powodu gęstej korony drzew.
Jakby starając się uczynić Dom Schwarzwaldu tak niepozornym, jak to możliwe, architekt przeprowadził pełne oszklenie salonu. Ponadto w jego wnętrzu praktycznie nie ma przedmiotów, które mogłyby „zasłonić” wygląd - niskie meble, elementy wbudowane w sufit - wygląd dosłownie przebija go i zatrzymuje przy gęstej leśnej roślinności. A jeśli zewnętrzna strona domu, w pełni pasująca do nazwy, jest czarna, to wewnątrz, z wyjątkiem czarnych ram okiennych i słupków, jest całkowicie biała. Chris Tate wyjaśnia tę decyzję po prostu: „Nie bój się bieli, nie bój się białych podłóg - na ich tle ty i twoi przyjaciele będziecie wyglądać jak prawdziwe dzieło sztuki”.
